dinsdag 27 september 2011

Beschaafd wild

Pam Geller, Fúherin van de SIOA (Stop Islamification of America), vurig aanhangster van Übermensch Wilders en fondsenwerfster voor de PVV, is er uit: "In any war between the civilized man and the savage, support the civilized man. Support Israel. Defeat jihad." (haar blog van 27 september 2011) Je hebt beschaafde mensen, en de wilden. Wilders en zijn falanxen horen tot de beschaafden. Die trots zijn op hun schandalen, aangiftes wegens bedreiging en geweld, fraudes, dronkenschap, agressie, stalking, mishandelingen en leugens. Die het staatshoofd van een mede-Navo-land een islamitische aap noemen. Collega-kamerleden beledigen en uitlachen. Knettergek noemen. Die van Pluto komen, toevallig (?) ook de naam van één van de domste stripfiguren uit de geschiedenis. Die de straat in het Parlement brengen. En weigeren ook maar één inhoudelijk debat te voeren. De beschaafden.
De beschaafden van Wilders voeren een eenzame maar noodzakelijke oorlog tegen het establishment. Tegen de wilden. Zou Mossie daar geen leuk woordgrapje over kunnen maken?
Nee, nu even niet. Hij heeft het te druk met de universiteit van Groningen te straffen voor het uitnodigen van Al Gore (Radio 1, 27 september 2011). De wilden (intellectuelen immers) mogen geen visies aanhoren die afwijken van die van de beschaafden. Er ís helemaal geen klimaatprobleem. Dat is alleen maar bangmakerij.
Het nieuwe, alomvattende antwoord dat Übermensch heeft bedacht tegen feiten die hem niet zinnen. Het uittreden van Griekenland uit de EMU kost Nederland alléén al 80 miljard? Bangmakerij, klaar. Het rapport van het CPB waarin de effecten van allerlei varianten rond de Euro worden doorgerekend? Onvolledig, alleen maar bangmakerij. Het rapport van Leers waarin staat dat de immigratie en het aantal asielzoekers tot 2015 gelijk blijft? Onzin, bangmakerij.
Een iets moeilijker woord? Hier hebben de fractieleden van de PVV een weekendje op moeten oefenen, maar nu lukt 't ze allemaal. Symboolpolitiek. Wat de andere partijen doen is allemaal symboolpolitiek. Dat woord is in het verleden regelmatig gebruikt om de opvattingen van de PVV te typeren. In het begin leidde dat tot verwarring in de fractie. De Führer had daarom een werkgroepje geformeerd onder leiding van fractie-genie Bosma met de opdracht binnen een week te rapporteren wat symboolpolitiek betekende. Het lukte! Na zes dagen lag er een handgeschreven briefje ("Ja, die Bosma kan schrijven hoor") met de woorden: "'t Klopt wat ze zeggen. Maar we kunnen het niet uitleggen." "Geniaal", schreeuwde het Übermensch. "We gaan dat gewoon terugroepen!" "Trugroepuh. Trugroepuh", gilde Mossie. Iedereen plat natuurlijk. En Fleurtje weer gillend uit de kleertjes. Lachuh!
Etty wijst in haar NRC-column (20 september 2011) op één van de gevolgen van de vrolijke agressie van de PVV. Een lang citaat. De beschuldiging van laster als enig antwoord past in een verziekt klimaat waarin onafhankelijke journalistiek stelselmatig verdacht wordt gemaakt en journalisten worden bedreigd. Dit klimaat (denk aan de karikatuur die van de publieke omroep wordt gemaakt als onderdeel van de ‘linkse kerk’) is primair geschapen door de PVV. De nestor van de parlementaire journalistiek Max van Weezel (Vrij Nederland en Radio 1) erkende in het radioprogramma Mediaforum dat hij bang is geworden kritisch te reageren op uitspraken van de PVV. Je kunt niets terugzeggen, vertelde hij, want het is niet gering wat je dan over je heen krijgt. „Mensen die er anders over denken dan Wilders en Bosma hebben niet langer de moed en de vrijheid antwoord te geven.”De praktijk is volgens hem dat onder Haagse journalisten de angst regeert om te worden beschuldigd van demonisering. „De parlementaire pers maakt een knieval. Er zijn een heleboel journalisten die denken: ik ga liever een blokje om dan het mikpunt te worden van hatemails en bedreigingen.”
En ze wijst op lijsten die op internet circuleren van (potentiële) landverraders, die bijvoorbeeld worden beschuldigd van het verwerpen van eigen cultureel erfgoed, cultuurmarxisme of sympathie voor Europa, immigratie en islam. Kamerlid Bosma (PVV) pleit ervoor mensen die onder deze noemer geschaard kunnen worden, en van wie hij ook lijsten heeft laten aanleggen, uit hun functies in de media, de rechterlijke macht, het onderwijs et cetera te verwijderen. En dat werkt. Niet vergeten mag worden dat Nieuwsuur de extremistische agitators op hun wenken bediende met de verwijdering van Clairy Polak als presentator.
En áls er nog iemand in de pers wat durft te schrijven over de PVV? Als het niet in de partijkrant De Telegraaf is, is het een hetze. Een artikeltje over de vrolijke komedie rond de dienstauto's in GS van Limburg? Een "hetze van de pers".
De vrolijke oorlog van de beschaafden tegen de wilden. Alle middelen zijn daarbij toegestaan, het land wordt immers bedreigd. En Nederland moet terug naar de Nederlanders! De straat moet de straat terugveroveren!
Cohen tegen Wilders in de Algemene Politieke beschouwingen: "Hou op met die flauwekul. Nu heb ik er echt genoeg van." Wilders terug: "Goed zo. Kom maar. Eindelijk een beetje pit." Brinkman in de NRC van 24 september over Cohen: "Je moet hem boos maken. Dan blijft er niets over van dat aura van staatsman. Want een boze Cohen, dat ziet er niet uit." Gesar en gescheld. Uitdagen en beledigen. Bangmakerij en symboolpolitiek. De beschaving van de beschaafden.
Maar blijven lachuh!! Collega Van Vliet (Roland van Vliet is sinds 17 juni 2010 2e Kamerlid voor de PVV. Als fiscaal jurist heeft hij de voortrekkersrol bij Economische Zaken en een belangrijke rol bij Financiën. Complexe dossiers wil hij herleiden tot simpele bulletpoints en vervolgens het politieke punt scoren voor de PVV. Van de site van de PVV. Simpele bulletpoints. Bangmakerij?) zei in dezelfde NRC: Ik geniet van de beschouwingen. „Als ik Blok een sneer hoor maken over de accijns die D66 wil op ‘gehaktballen’, dan maak ik direct een aantekening. Want dat wil ik graag zelf gebruiken in debat met een D66’er: dan maak ik gehakt van zijn plannen, ha!”
Henk te Velde, hoogleraar vaderlandse geschiedenis in Leiden, wijst op twee essentiële voorwaarden voor de parlementaire discussies: hoffelijkheid en respect (NRC 24 september 2011). En constateert dat Wilders die beiden negeert. En vervangt door persoonlijke aanvallen om te verhullen dat hij een zwakke zaak verdedigt.
Geen probleem toch. De beschaafden winnen tóch.
Maarruh, van welke kant komen die bulletpoints trouwens?